Belkilerde saklı sevda

Bu yazıyı sana yazdım tüm yazdıklarımın sana olduğu gibi... görme diye... çünkü sen bilinçaltımın en gizli köşesisin, en görünmeyen kısmındasın, ve güzel yerlerini anılarımla dolduruyorsun.

Dördüncü Yaşam

Yıl 2001 yılı sonunda Türkiyede yeni bir hayat burası Side Anı Motel burayı beş yıllığına kiraladım hem dinlenme hem iş olarak düşündüm ömrümün geri kalanını burada geçirebilirdim ve bütün planlarımı bunun üzerine kurdum çok kısa bir sürede harabe olarak kiraladığım bu yer Side nin en gözde butik Otellerinden biri oluvermişti.

SELMAN’IN GIRNATASI

Bazen Karar vermek gerekir birinden birini seçmek gibi hani çok sevdiğinizi paylaşamama vaz geçememe gibi. Küçüklüğünden beri farklı olduğunu belli etmişti zaten farklılıklar her zaman renklidir.Tek düze yaşamanın ağırlığı altında ezilmiyeceğini'de bu günkü yaşam biçimi ile gösteriyor hepimize.

Adapazarı

Hatırladığım Ada Pazarı benim için çok Özeldir Fakir olduğu kadar gururlu sevecen insanlar topluluğu olarak yer etmiştir belleğimde belkide derimin altına işlemiştir.başka bir şekilde hatırlıyamam. Dertlerin paylaşıldığı büyük aşkların yaşandığı bir şehir olarak yerini herzaman korumuştur.

ZEHRA ÇALIŞAL

Zehra Çalışal'ın Resimleri, Zehra1959 yılında Adapazarın'da doğdu.İlk okulu bitirdi meslek öğrenmek ailesine katkıda bulunmak için bir bayan kuaföründe işe başladı. Daha sonraları kalfalık imtihanlarına girerek diploma aldı. Kendi dükkanını açtığında artık iyi bir usta tanınmış bir kuafördü.

İlk okul

1956 Yılında Büyükada ilkokulunda okula başladım Büyük adada o tarihte bir ilkokul vardı Ortaokul zaten yok.. Nisan, Mayıs Eylül, Ekim ayları Yazın büyük adaya gelen yazlıkçı ailelerin çocuklarından dolayı kalabalık sınıflarda Eğitim görürdük diger aylar yazlıkçıların Gitmesi ile sınıflarımız yirmi yirmibeş öğrencilik sınıflara dönüşürdü Sınıf Öğretmenim Vicdan Öğretmendi.

Özlüyorum Çocukluğumu

Merhaba çocukluğum, sanadır bu mektubum. Daha sonraları sen terkettin onları en sevdiğin arkadaşlarını; İstemi’yi, Bumin’i,Nesrin’i , İrfan,Ömer,Haçik,Hasan ve daha nicelerini. Erkan , Engin, Esin Maki,Anula aslında onlarda teketmişlerdi seni öğrenemeden sebebini.

BÜYÜKADA`DA BİR GÜN

Serin, rüzgarlı bir sonbahar Sabahı Bostancıdan kalkan ada vapuru, hafiften esen lodosa karşı direnircesine yol alırken, Büyükadaya; Tarih kitaplarının sayfalarında gezintiye çıkmış, satırlarında seyahat eden her kelimesini, her harfini yeniden yaşayan bir kitap kurdu gibi baştan başlayıp o günleri hayal ediyordum.

Dedem ve Babaannem

Dedem Rahmetli Mehmet Tevfik Efendi aslen Karaferyelidir Yıllarca Osmanlı idaresınde Askeri Müfettiş olarak Görev yapmıştır Babaannem Rabia Hanım Selaniklidir ve Dedem ile Selanikte Evlenmişlerdir. Dedemin İstanbula Tayini ile yeni evliler Üsküdar Yeni-mahalle Kahramanoğlu Sok. 63 Numaralı Evi Satın alarak Burada Yaşamaya başlamışlardır.

Lydia’ya mektup var

Gözlerinde çocuksu bir bakış arıyorum! Kollarını açıp çağıran, sarılıp sarmalamak isteyen bir kadının karşısında durup bakıyorum. Gerçek misin? Senden önce bir benzerin durdu orada, onda‘ da aynı heyecanı görmüştüm. Aynı senin baktığın gibi, sevgi dolu gözleri vardı.

BİR YEĞENİM VAR

Sam yellerine, rüzgara karşı durmaktan korkmayan. Alışılmışın dışına ne kadar fazla çıkarsa çıksın başaran, akıntıya karşı kürek çekmekten çekinmeyen.

CAN DOSTUM

Tüm haftanın yorgunluğunu üzerimden atmak, olanları unutmak ve güzel bir pazar gününe uyanmak umuduyla girmiştim o gece yatağa.Yatağa girdiğimde bir an olsun bütün sıkıntılarımdan kendimi soyutlayıp kapatmıştım gözlerimi, eşime göre; sıkıcı, berbat zor bana göre; yaşam, sevinç, güzellik, sürprizlerle dolu bir dünya.

Yitirdiklerimiz

Rum isek de Rumca bilmez, Türkçe söyleriz. Ne Türkçe yazar okuruz, ne de Rumca söyleriz Öyle karışık yazı biçimimiz vardır . Hurufumuz Yunanice, Türkçe meram eyleriz.”

Zaman Tüneli

Hatırladıkça kederleniriz, gülümseriz. ; “Kırk yıl geçmiş aradan ayrı ,ayrı bitsin artık buluşalım deriz…” Umudun sönmediği ama tükenme noktasında olur insan dinlediğimiz şarkıları dinlerken.“Kırk yıl geçti…” Dile kolay kırk yıl geçmiş aradan, kimi zaman yaşamın meşakkati, kimi zaman mesafelermiydi bizleri ayıran.Aslında hiç biri değildi.

21 ARALIK VE BU GÜN

10 gün önce kıyameti beklerken bu gün yeni bir miladi yıl olan 2013 e kavuşmanın mutluluğunu yaşıyoruz. 21 Aralık gecesi uyku uyumanın imkanı yok. Bir şeyler okuyunca, göz kapaklarımın ağırlaştığını hissettim.

Hastahane odası

O gece hastahaneye götürülürken şöyle düşünmüştüm. İşte her şey buraya kadar Memoş. İmkansız gibi, görünen dostluklarla dolu yaşamın, konuşacak kimsenin olmadığı, bir Hastahane odası. Belkide bir mucizeye borçlu olduğunu ve seni o’nun varlığına inandıran hikayeyi mi; yoksa insanların acımasız, bencil hatta katil olduğu, seni sevdiklerini terk etmek zorunda bırakan ve isyana sürükleyene mi?

Kıyamet Yakın

Şu an Avrupadaki düzen bize inadına mükemmel olmayı diretse de bir yanımız hep eksik.

HİÇ BİR SUÇ CEZASIZ KALMAZ