Türklerin İslamlaşması

Yazan: 27 Aralık 2022  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

Gök Tanrıya inanan Türkler Oguz Kaan Tanrıdan kut almış ”Yalvaç” yani ( Peygamber) Müslüman Araplar’ın Orta Asya’ya ulaşması ile binlerce yıllık inançlarını değiştirmek zorunda kalırlar. Türkler’le Araplar’ın ilk karşılaşmaları Kafkasya üzerinden Hazar Türkleri, Horasan üzerinden de Göktürkler’le olmuştur. Türklerin İslâmlaşması 300-350 yıl kadar sürmüştür. Oğuzlar iki asırda, Kıpçak Türkleri de 14. yy başlarında İslâmlaşmışlardır. Türkler Müslümanlığa eski inançlarını da taşıdılar. Sonuçta Türkün töresi ile ilgili bir çok konu Gök Tanrı inancı ile İslâm bir çok konuda eşleşiyordu. Aynen benimseme yerine kendi inançlarıyla harman edip yeni bir sentez oluşturdular. Bu sentez, Kuran daki Arap örf adetleri temizlenerek  İslâm’ın özü ortaya çıkartılmıştır. Türkler Horosandan başlayarak Hoca Ahmet Yesevî’nin bulunduğu İslâm’ın sufî yorumudur. Sufîlik, yâni Tasavvuf, İslâmiyet’in siyasal mücadelelere, hırs ve menfaate âlet edilmesine tepki olarak ortaya çıkmıştır. Türkler arasında İslâmiyeti, dinin şer’î kurallarını önemsemeyen, dini sufîce yorumlayan, halkın benimseyeceği adalet dağıtmak biçimde ifâde eden ve halkın eski inançları ile yeni dini kaynaştıran “sufîler” yaymıştır.9. ve 10. y.y. da Türkistan’ı, Andoluyu adım adım arşınlayan dedeler, babalar, atalar; tıpkı şaman dedeler gibi menkıbeler, nasihatler anlatan, halk üzerinde sevgi ve saygıdan kaynaklanan nüfuzları olan kimselerdi. Daha sonra bu dedeler, babalar göçlerin başında, uzun süren yolculuklar sonunda Anadolu’ya ulaştılar. Bunlar Anadolu’da, dede, baba, abdal ve gazi gibi ad ve unvanlarla Orta Asya’daki misyonlarını sürdürmek için dergahlar açtılar. Mevlana’lar, Hacı Bektaş Veli’ler, Ahi Evran Veli’ler, Abdal Musa’lar, Sarı Saltık’lar, Taptuk Emre’ler, Yunus Emre’ler bu coşkun ırmağın Anadolu’daki kollarıdır. Trakyadan Rumeline kadar, Arapistan dan Afrikaya kadar Dini İslamı yaymışlardır. Devamını oku

O Çocuğum ben

Yazan: 23 Ağustos 2020  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

Ahmet’in arşivinden çıkartıp, görselimize sunduğu resimlere bakıyorum.

Mehmet Tevfik

Çocukluğumuz’da sahip olamadığımız   fotoğraf makinesinin ne kadar iyi bir yol arkadaşı olduğunu yeni, yeni keşfediyorum. Kaybolmuş anılarım canlanıveriyor birden bakarken siyah beyaz resimlere. Renkleniyorlar göz bebeklerimde. Çoukluğumuzun Futbol sahası, aramızda yaptığımız maçlar; resimler siyah, beyaz renklenerek  canlanıyor sanki.

Kaleci, oyuncu kavramı vardı. Takımların genellikle iyi oyuncuları bu kutsal göreve kendilerini adarlardı. Ben hep kaleci olarak yer alırdım sahada. Bir topu tutmak için kendimi yerden yere atıp kolumu, dizimi parçalamayı göze alırdım. Amaç arkadaşların beğenisini kazanamaktı.

Devamını oku

HİÇ BİR SUÇ CEZASIZ KALMAZ

Yazan: 22 Şubat 2018  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

Ben doğduğum günden beri Atalarım dahil olmak üzere bildiğim yedi göbek Türk oğlu Türküm. AKP genel başkanı gibi sonradan olma falan değilim ha. E Devlete girer seceremize bakarsın. Daha düne kadar Ortadoğu Projesinin eş başkanı olduğunu söyleyen, PKK terör örgütü ile masaya oturup pazarlıklar yürüten, PYD nin başkanı Mursiyi  ankarada kırmızı halılar sererek ağırlayan, Barzaniyi devlet başkanı gibi karşılayıp, ağırlayıp Ankaranın göbeğine bayrağını dikmesine izin veren,  Feto yandaşları ile el ele vererek TSK lerindeki vatansever paşaları tasviye eden, daha’da öteye giderek Bu davanın Savcısı olduğunu söylüyerek TSK lerinin kozmik odasındaki gizli bilgilerin CIA, FBI gibi gizli örgütlerinin eline geçmesine yol veren, Rıza Zerap aracılığı ile Bakanlarının hırsızlık, yolsuzluk yaptığını bildiğin halde onları koruyup kollayan. Amerikanın uşaklığına soyunarak, Orta doğu kuzey Afrika projesinin eş başkanlığına soyunan, Irak, Libya ve daha sonra Suriyenin parçalanmasına öncülük eden, Şam’da Emevi camiinde namaz kılma hayali ile dostun Esatı kalleşce arkadan vuran benmiyim?  Ey AKP sinin nin genel başkanı Sen herkesi kandırılabilirsin ama biz kanmıyacağız. Neden mi? Sizin kim olduğunuzu ne olduğunuzu önceleri bilemedik; kodlarınızı çözemedik. Bir zamanlar sizi baş tacı eden ben artık size inanamıyorum. Son üç yıldır  Türk Devletleri Teşkilatı falan derken biraz acaba mı diyerek yaklaşıyorum.  Yine mi Takkiye.

Çok yalan söylüyorsunuz çok. Bukelemun gibi renkten renge, Kılıktan kılığa girip çıkıyorsunuz.  Amerika, İsrael projesini tamamlamak  elinizden gelen herşeyi yapıyorsunuz. Ve yahut kandırılmaya müsait bir yapınız var gelen kandırıyor, giden kandırıyor.

Yanınızda ki danışman mı ne diyorsanız sizi kandırıyorlar farkında değilsiniz. Halktan koptunuz eskiden bir kaç kişi ile dolaşırken, Şimdi? Bir ordu ile geziyorsunuz. Türk halkının gözünden düştünüz. Meshepsel ayırımlara tevessül ettiniz. Sakın bizi yok saymayınız. Bizim Türk milliyetçiliğimiz İslamdan önce gelir. Biz heTaptuk Emrer şeyden önce Türküz. Kendimize öz, gelenek ve göreneklerimiz var. Hangi dine mensup olursa olsun Bizim için bir Türk hangi dinden hangi mezhepten olursa olsun, asırlarca Türkü arkadan vuran Arap Müslümandan daha kıymetlidir. Hoş bizim İslama inanışımız Hak kitabın Yüce Peygamberimiz Muhammet Mustafa ve Ehli Beyit yolunun  dışında hiç bir şeyi kabul etmez. TÜRK İSLAM düşüncesinin ise, tadına doyum olmaz. Ne demiş Tapduk Emre;

 

Sayın AKP genel başkanı Tek Devlet, Tek Bayrak, Tek Millet derken hangi devlet, hangi bayrak hangi millet? adlarını da da söyleyiverin de bilelim. Koca Devlet bahçeliyi bile kandırdınız ya pes vallahi. Dün Rabia, bugün İhvan diyorsunuz da dört parmak gösterip ne demeye getiriyorsun. Valla biz sizin Halifesi İngiliz Kraliçesi olan tarikatından değiliz, olmayacağızda. Biz Türküz Tarikat, Meshep falan bilmeyiz. Hak kitap, v Muhammed Mustafa, Ehli Beyit yolu  der uğruna can veririz. Gerisi safsata; Yani şahsa ait politika Devamını oku

EVET mi HAYIR mı

Yazan: 27 Şubat 2017  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

Bir TRT klasiği olan evet hayır yarışmasını sunan ‘’Erkan Yolaç’’ tanımayanımız varmıdır? “mehter marşıyla geliyorsunuz izmir marşıyla gidiyorsunuz, “öyle kafanızı emme basma tulumba gibi sallamayacaksınız” Ya EVET veya HAYIR diyerek cevaplıyacaksınız, diyerek başlardı programına. Dün geçmişten bir kaç programını izledim bir de ne göreyim Mehter marşı ile gelip İzmir marşı ile gidenlerin çoğu EVET diyerek gitmişler. Oh be. Devamını oku

Şimdi Araf zamanı

Bu dünya’ya yapayalnız, hiç bir şeyleri olmadan gözlerini açan milyonlarca insanı düşünün; Sanki bu dünya’ya gelmeyi kendileri istemişler gibi. Hatta hangi aile‘de doğmaya kendileri karar vermişler gibi.  Bebeklik çocukluk derken herkesin üzerine bir yük yüklenmiş. Bu gün ise hepsi aynı çıkmaz sokağın önünde tek başlarına durup, bakıyor, bakıyor ama yolun sonunu bir türlü göremiyorlar. İşin en kötüsü ise sorgulamıyorlar bile. Çıkmaz bir sokağın başında durup da yolun sonunu göremez mi insan? çıkmaz sokağın başına neden geldiğini çözmemişse sonunu‘da görmesi mümkün olmuyor tabi. Yaşam bir göz kırpması gibi geçip gidiyor. Bir bakıyorsun yirmilerindesin, bir bakıyorsun kırklarında, bir bakıyorsun ellisi altmışında. Bir de bakıyorsun ki uçmağa varmanın kıyısında… Bu gün beni bu yazıyı yazmaya iten nedeni anlatacağım… Yaşamın ne kadar kısa ve ne kadar anlamsız, boş olduğu fikri yine Tanrının nefesinden yaratılmış olmamda saklı. Kimsenin fazla vaktini almadan kısa kesmek istiyorum. Belki’de ilk defa haklı olarak yaradılışa aşırı öfkelenmiş, Tanrı ile aynı fikirde değildim. Tanrı ne diyor; ben seni ruhumdan yarattım us verdim ve inan sana şah damarından daha yakınım. Tamam o zaman peygamberlere neden ihtiyaç duydun‘ki? Yarattıklarınla direkt konuşabilirdin. Ben Tanrı olsam en azından öyle yapardım. Herkesin ayrı telden çalmasına izin vermez ilahi ahengin bozulmasına olanak tanımaz, yarattıklarımın acı çekmesine izin vermezdim. İnsanlarla birlikte acı çekmeyi öğrenemediğim için suçlumuyum? Cehenneme gitme konusunda’da hiç istekli olmadım. Kitabında Tanrı; bir çok şeyi yasaklarken, yarattıklarına intihar edenlerin cehennemlik, şehitlerin sorgusuz cennete gideceğini tebliğ ediyor. Eh inthar etmek isteyenlere buradan duyrulur… Ne işin var cehennemde.? Hak yolunda Cihad edenlere katıl şahaddet şerbetini iç cenetliksin. Bakmayın bana öyle, herkes ateist dese’de ben ateist falan değilim. Evrene, yaradılışına baktığımda Tanrıya, Peygamberlereine, ve meleklerine inanan biriyim. Sadece arada sırada’da olsa Tanrıya küsen bir çocuğum. Sorun zaten bende değil, ikiz ruhlarımda. Kendi kendileri ile daha hala savaş halindeler. Hemde bu güne kadar denenmemiş yollarla. Devamını oku

Hayalim Yeni dünyam

Yazan: 27 Ağustos 2015  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

DSCF3566

Sonunda alacağım

Hayal etmek yaşamaya başladığınızı anladığınız anda başlar ve ya yaratıcı olmak ile eşdeğerdir. Önce ne istediğinizi hayal ederseniz, hayal ettiğiniz şeyi istersiniz, hayal ettiğiniz gerçeğe dönüşür ve sonunda istediğinizi yaratırsınız. Bazen olmayacak şeyleri hayal eder, görür ve kendinize şöyle dersiniz. Neden? Nedensizdir aslında; insanın varoluş sebebidir hayal kurmak.  Ve kurduğu hayalleri gerçekleştirmek bunun için çabalamak, yaratmak, başarmak. Bu yaşamda başarılı olmanın sihirli sözcüğüdür hayal Kurmak. Başarısız olmak; unutulmaması gerekir ki başarının anahtarı, en azından bir kez başarısız olmak demektir. Her insan beyni düşünmeye başladığı günden itibaren hayal kurmaya programlanmıştır. Hayal kurmadan yaşamak, zaten yaşamın sona geldiğinin göstergesidir. İnsanlar başlarına gelenler için hep içinde bulundukları durumu suçlarlar. Ben durumlara inanmam. Bu dünyada başarılı olan insanlar hayal ettikleri konumu, durumu arayan ve bulamadıkları zaman onları yaratanlardır. İstediğinizi elde edemezsiniz, elde ettiğinizi istemek zorunda kalırsınız. Doğduğumuz gün… dönüşü ve kalkış saati belli olmayan yolculuğun, biletidir elimize tutuşturulan. Ben zengin bir aileden gelmiyorum, hatta hiçbir zaman çok paramız olmadı. Devamını oku

Bozca ada ve Kirie Dimitri

Yazan: 15 Kasım 2014  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

Çanakkale açıklarındaki Bozcaada eskiden Tenedos olarak anılırmış.

Yirmi, otuz kişilik küçük bir cemaatten oluşan Bozcaada

Yirmi, otuz kişilik küçük bir cemaatten oluşan Bozcaada

Bir zamanlar ağırlıklı olarak Rum nüfus bulunsa da, Osmanlı’dan beri Müslümanlar hep olmuş adada. Bozca adaya indiğinizde liman kısmı apartmanlarla kaplanmış, eski sokak dokusu tahrip edilmiş, taştan yapılma bağ evleri çökmüş, kiliseleri yıkıntıya dönüşmüş olsa bile otantik bir aksesuar gibi duran Rumları var Bozcaada’nın.

Yirmi, otuz kişilik küçük bir cemaatten oluşan Bozcaada Rumları, günümüzde turistik hayatın vazgeçilmez bir parçası. Rehberler büyük şehirlerden gelen turistlere, yoldan geçen bazı yaşlıları işaret ederek, Cenevizlilerden kalma kalenin duvarına tutunarak yürüyen matem kıyafetli şu yaşlı bayan bir Rum dur ve ya kahvehanenin birinde oturup kahvesini içen güler yüzlü elinde tespihli beyefendiler için efendim Rumlar burada çok eski zamanlardan beri yaşarlar diyerek bir hikâye yazıverirler. Daha hala liman‘dan yukarı doğru yürürken günümüzde bile yolun Türk ve Rumları ayırdığına şahit olursunuz. Yolun sağ tarafı Rum mahallesi sol tarafı Türk mahallesi olarak anılmakta. Ada nufusu Kirie  Dimitrininanlatımına göre kış aylarında 500 Zaman içinde adanın nüfus yapısı tamamen değişmiş. Rumların büyük bir bölümü daha doğrusu gençleri adayı terk etmişler. Oğlu ve torunları Yunanistanda Kavala şehrinde yaşamakta. Yaz aylarında kendisini ziyarete gelmektelermiş. Arada sırada’da Kirie Dimitri Devamını oku

Sorma nasıl olduğumu

Yazan: 26 Eylül 2014  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

Sorma bana bir daha nasılsın diye; kendimi bildim bileli düşünürüm; oezkartalİnsan dediğimiz varlık kaç ruh taşır bedeninde. Mesela yıllar sonra, bir şekilde, günün birinde ummadığımız bir yerde, zamansız bir şekilde onunla karşılaşırsam ne yaparım, nasıl davranırım?” diye. Uzun bir zamandan beri içimde bastırmaya çalıştığım, bazen görmezden ve duymazdan geldiğim, kendisinden kaçtığım bütün hücrelerime, düşüncelerime ve kişiliğime işlemiş ikinci bir kişilik, ve ya bir ruhun esiri gibi içimde yaşayan her neyse. Adını dahi koyamadığım bu ikinci kişiliğimle yüzleşmeli ve onunla yaşamayı öğrenmeliydim. Bunca zamandır geçen her yılın sonunda, içimde benimle çekişen bu şeyin bir yıl daha benimle yaşamış olduğunun analizini yaptım durdum. Basit gibi onu her hissetiğimde çektiğim acı ve heyecan ve bu duygunun son bulmamış olduğunun açık bir göstergesiydi. Devamını oku

Seçime beş kala Adı Özgürlük

Yazan: 14 Mayıs 2014  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

Paket programlar halinde hazırlanan imajlar satılıyor bu ülkede insanlara; Bir kısmı Bir elinde Kuran, diğer elinde haram lokma tutan. Bir kısmı düne kadar, Milliyetçiyim diyerek beş yıl boyunca, AKP ye koltuk değneği olan. Diğer bir kısmı başka tarafta sloganlarıyla, kılık kıyafetleriyle, danslarıyla, hatta yiyecekleri ve içecekleriyle. Özgürlük kavramını‘da katarak senaryolarında insanları şucu bucu olmaya zorluyorlar.

Özgürlüğün tanımı bu kavramdan ne anladığınıza ve bu kavrama ne gibi anlamlar yüklediğinize bağlı olarak değişir. Özgürlük, kimileri için bağımsızlık demekken, kimileri için eşitlik, kimileri için gizlilik, kimileri için ise sorumluluk anlamına gelebiliyor. Avrupada 17. yüzyılda yayınlanan İnsan Hakları Bildirgesi’ne Göre ise özgürlük; kişinin bir başkasına zarar vermeden, herşeyi yapabilmesidir. Bu gün ise Hukuk devleti ilkesine bağlı, çağdaş devletlerde kişilerin, temel hak ve özgürlükleri, anayasal güvence altındadır. Nedir sahip olduğumuz temel hak ve özgürlükler? Devamını oku

Hastahane odası

Yazan: 17 Nisan 2014  
Kategori: Yayınlanmış yazilarım

O gece hastahaneye götürülürken şöyle düşünmüştüm. İşte her şey buraya kadar Memoş.  İmkansız gibi, görünen dostluklarla dolu yaşamın, konuşacak kimsenin olmadığı, bir Hastahane odası. Belkide bir mucizeye borçlu olduğunu ve seni o’nun varlığına inandıran hikayeyi mi; yoksa insanların acımasız, bencil hatta katil olduğu, seni sevdiklerini terk etmek zorunda bırakan ve isyana sürükleyene mi? Cevap zaten çingen yaşamımda değilmiydi? Çok da zor olmasa gerek. Neticede hepimiz az çok uydurmaya alışığız, alıştırıldık bir şekilde. Ama hayat nasıl güzel? Hikayelerin içindeki hikâyelerle mi yoksa gerçeğin bütün çirkin çıplaklığıyla mı? Devamını oku

Sonraki sayfa »