Ömrümün ikinci bölümü

Almanyanın Nürnberg Kentinde Grundig Fabrikasında çalışıyorduk Eşim hamileydi ve bir bebeğimiz olacaktı çok mutluyduk Gurbet elde bebek büyütmenin nekadar zor olacağını daha sonraları anlıyacaktık.Önemli değidi önemli olan çılgın yaşamımızdı. Benim deli yaşamıma eşim’de ayak uydurmuştu.Hayatı ogün bu gün  doya doya yaşıyorduk.Bizim için sadece beraber geçirdiğimiz mutlu zamanın önemi vardı geriside boştu.Bu gün aklımıza esti bindik arabaya ön nereye gidiyorsa biz de oraya, nerede bir açılış biz orada hafta sonlarını zaten saymıyorum. Mutluyduk  anlıyacağınız evde olduğumuz  zaman’mı ? Bizim evimiz bize otel gibiydi; bir yerlerde değilsek eğer bir başka otelde.

Sadece yatmadan yatmaya. Mutlu olmamamız için hiç bir neden yoktu eşimi çok seviyordum.yıllarca gözüm ondan başka kimseleri görmedi. Çalışmış olduğum yer tamamen kadınların çalıştığı bölümlerdi kaldığımız ev ”Heim”  yanlız kadınların coğunlukta olduğu bir yer. Ne yalan söyleyeyin kız gibi girdim on yılın sonunda kız gibi çıktım. Eşimi aldatmam için gelen tüm teklifler bir duvara çarparcasına geri gidiyordu.Zaten şaşkındım alışamadığım daha doğrusu tanımadığım bu çevrede bayanlardan gelen birlikte olma teklifleri beni dahada şaşırtmıştı.Tanrım nasıl bir ülkeydi burası, Nasıl bir yaşam tarzları vardı.Kimin eli kimin cebinde hiç çözemedim.Alışamadım; Gönül rahatlığı ile söyleyebilirimki eşimi hiç aldatmadım.

Bazı bazı eşimle birbirimizden’mi bilemiyorum  sıkıldığımız olurdu çaresi de hemen bulunurdu tabi.Günlerden bir gün eşim bağrıyor. İş, yemek, Çamaşır, Ütü, temizlik bıktım diye.Tamam birtanem seni taatile göndereyim git bir iki hafta dinlen kendine gelirsin.Yüzüme şaşkın şaşkın bakışını hiç unutamam.Nasıl olacak diye sordu? anlattım; Canım benim yarın sabahtan itibaren izindesin ben sen yokmuşun gibi sende ben yokmuşum gibi davranacağız. Yemek, Bulaşık,Temizlik ütü hiç bir şey yok sen izinde olacaksın.Nasıl beğendinmi? Ertesi gün her kez soruyor Haitce nerede ben diyorum İzinde.Haticeye soru soruldumu cevap ben izindeyim bu akşam size geleceğiz ben yokum mehmete sorun velhasıl eşim ve ben tam bir hafta bu oyunu sürdürdük çok da güzel oldu. Bir sabah saat çalıyor duyuyorum ama kalkmıyorum işe gitmemeye kararlıyım eşim mehmet hadi kalk işe geç kalacaksın diyene kadar.Kafamı kaldırdım Hoşgeldin canım neden haber vermedin! gelip karşılasaydım deyince kahkaha koptu tabi. Hele Oktar Murat´ımızın doğumu Tanrının bize bahşettiği en güzel hediyeydi. Tek eksiğimiz yanlız olmamızın verdiği çekingenlik ve korkuydu diyebilirim Sağolsunlar Çevremizdeki dostlarımızın sayesinde korktuğumuz olmadı. Her nekadar bir çoğu ile irtibatımız kesilmiş olsada Kutlu Abla , Ülkü Abla , Nazmiye Abla nın yardımları sayeside Küçük bir bebekle başa çıkmayı öğrendik.