Mehmet Ulay’a mektup

Dün doğum günündü dostum.

Ve bu gününde seni tebrik etmek istedim. Herkes gibi bir iki satırla bile kutlayabilirdim doğum gününü. Hatta bir uçakla gelip, doğum gününde yanında bile olabilirdim. Biraz daha özel olmasını istedim. Bildiğin gibi yazarken duygularımı daha iyi ifade edebiliyorum. Bende öyle yaptım.

Hayat denen zorlu yolda yürüyoruz hepimiz. Kimi zaman yoldaki engellere takılıyor, duraksıyoruz. Kimi zaman ise engelleri önceden fark ediyor ve duraksamadan yolumuza devam ediyoruz. Bu yol öyle bir yol ki, yanlız yürümek imkansız gibi bir şey. Arkadaşlığımız ve ortak dostlarımız; Bunlar olmazsa, olmazları bu zorlu yolun. Önce ailelerimiz, arkadaşlarımız ve sonrasında dostlarımız. Yaşımız ilerledi  ”Dostlar kalmadı artık” dediğimiz halde bile, varlığından ümidi hiç kesmediğimiz, inandığımız bir dosta her zaman ihtiyacımız var. Gerçek dostuluğu bulan insanlar, şanslı bu zorlu yolda. Her zaman derim “Yüzlerce arkadaşım var, ama sadece bir kaç tane dostum kaldı”  Bugün o dostlarımdan birirnin doğum günü. Yeri geldiğinde yediğimiz, içtiğimiz ayrı gitmeyen, araya giren mesafelere rağmen hiç kopmadığımız  dostum“ Mehmet Ulay’ın“ doğum günü. Değerli dostum; son zamanlarda senin işlerinin yoğunluğundan veya araya giren mesafelerden olsa gerek, pek görüşemez olduk. En son Mavi kelebeklerin setinde bir araya gelebildik. Ne acıdır ki oturup rahatça dertleşemedik bile. Çok sevdiğimiz iki kadeh rakıyı bile çok gördü hayat dediğimiz sorumluluklar.

Değerli dostum İyi niyetin, merhametin, yardımseverliğin hiç bitmesin. Ömrün boyunca yüzündeki gülücükler, hiç gitmesin. İyi ki  doğmuşsun ve iyi ki seni tanımışım dostluğunu kazanmışım. Ölmez sağ ve sağlıklı kalırsak, birlikte geçirebileceğimiz nice mutlu yıllara.

Doğum günün ve ve yeni yaşın  kutlu olsun değerli dostum…

Dostun

M.Tevfik Özkartal